အႏိႈင္းမဲ့ ေမတၱာနဲ႔ အဆံုးမဲ့ျမတ္ႏိုးျခင္း

အႏိႈင္းမဲ့ ေမတၱာနဲ႔ အဆံုးမဲ့ျမတ္ႏိုးျခင္းရဲ...အစ

ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရေသာ မ....ေရ
ေနေကာင္းရဲ့လားကြာ။ အရမ္းပဲ လြမ္းဆြတ္တမ္းတ သတိယေနမိတယ္....
မေတြ႕ဆံုရတဲ့ ေန႔ရက္ေတြမွာ အထီးက်န္လြမ္းဆြတ္ျခင္းဆိုတဲ့ ေ၀ဒနာကို အလူးအလဲ ခံစားေနရတယ္။
ေ၀းကြာေနတဲ့ မနက္ျဖန္ေပါင္းမ်ားစြာကို ျဖတ္သန္းႏိုင္ဖို႔အတြက္
မ . ေျပာေနက် စကားေလးတစ္ခြန္းျဖစ္တဲ့ ဘယ္ေတာ့မွ ယိမ္းယိုင္မသြားပါနဲ႔ ေမာင္ေရ..
အနာဂါတ္အတြက္ ေမာင္... သတၱိေကာင္းရမယ္ေနာ္....
မနက္ျဖန္ေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ ေမာင့္မွာ ခြန္အားေတြ ရွိရမယ္... ရဲရင့္ရမယ္..
ၿပီးေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေတြေ၀တတ္တဲ့ ေယာက်္ားေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ့ စံနမူနာနဲ႔ ျပည့္စံုရမယ္ ဆိုတဲ့ စကားေတြကို ျပန္လည္ ၾကားေယာင္ၿပီး အားတင္းမိတယ္...
အလြမ္းနဲ႔အေဆြးၾကားမွာ ေမာင့္အတြက္ မ.ရွင္သန္ေနတယ္ဆိုတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းက
ေမာင္က ေငးငိုင္မႈ႔ေတြကေန လြတ္ေျမာက္ေစခဲ့တယ္...
ယံုၾကည္ေနမယ္ မ.ရယ္..အျပည့္အ၀ေပါ့။
ေမွ်ာ္လင့္ေနမယ္... မနက္ျဖန္ေပါင္း မ်ားစြာကိုပါ....
မ. မွတ္မိမလား... ေမာင္နဲ႔ မ.နဲ႔ ပထမဆံုး ဆံုေတြ႕ခဲ့တဲ့ ေန႔ရက္ေလးတစ္ခုကိုေလ....
ေမာင္ေျပာျပမယ္။ အဲဒီေန႔က မွတ္မွတ္ရရ (၃၀.၈.၂၀၁၁) အတိအက် ေျပာရရင္ (Tue, Aug 30, 2011 at 10:28 AM) ေပါ့။
အဲဒီေန႔စြဲေလးတစ္ခုမွာ ေမာင္နဲ႔ မ.နဲ႔ စတင္ ဆံုေတြ႕ခဲ့ၾကတာ....
ေမာင့္ရဲ့ ဘ၀တစ္ခုလံုး ေျပာင္းလဲသြားမယ္လို႔ ေမာင္ကိုယ္တိုင္ နည္းနည္းေလးေတာင္ ေတြးထင္မထားဘူး။
ဒါဟာ မ.နဲ႔ မာင္ရဲ့ ပထမဦးဆံုး ဆံုမွတ္ေလးတစ္ခုပဲ။ မ.ေျပာေနက် စကာေလးနဲ႔ ေျပာရရင္ “သိပ္ အံ့ၾသစရာ ေကာင္းတယ္ေနာ္” လို႔ ေျပာရမယ္ထင္တယ္..... အႏိႈင္းမဲ့ ေမတၱာနဲ႔အဆံုးမဲ့ ျမတ္ႏိုးျခင္းရဲ့ အစေလး ျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက ေမာင္မသိခဲ့လိုက္မိပါဘူး။
အစေတြ႕တဲ့အခ်ိန္တုန္းက မစကားေျပာတာေတြကို နားေထာင္ၿပီး ေမာင္ မ.ကို မွတ္ခ်က္တစ္ခု ေပးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘာၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အဲဒီ အစဦးဆံုးေတြ႕တဲ့ အခ်ိန္မွာ မ.က ေမာင့္ကို မ.ေနတဲ့ ၿမိဳ႔ေလးကို အလည္ေခၚတယ္ေလ... မွတ္မိလား။ ေမာင္ကလည္း သီတင္းကြ်တ္ကို လာလည္မယ္လို႔ ျပန္ေျပာျဖစ္တယ္။ ေနာက္ မ.နဲ႔ ေမာင္ ဆက္ စကားေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ မကေျပာတယ္ေလ။ မ.က ေလာနဲ႔ ေက်ာင္းၿပိးတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေရွ႕ေန မလုပ္ခ်င္လို႔ လို႔ မ.ကေျပာတယ္။ ေမာင္က မ.ကို ျပန္ေျပာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ေလးတန္းေတာင္ မေအာင္ဘူးလို႔ ျပန္ေျပာေတာ့ မ.က ေမာင့္ကို ခ်က္ခ်င္းျပန္ေျပာလိုက္တဲ့ စကားေလးကို ဒီေန႔အထိ မွတ္မိေနေသးတယ္...
“(၄)တန္းေအာင္ဖို႔ထက္ လူပီသဖို႔ ပိုအေရးႀကီးတယ္”တဲ့
ေနာက္ မ.က ဆက္ေျပာတယ္...
“ဆိုးခ်င္ ဆိုးမယ္၊ မယုတ္မာရဘူး၊ ပညာတတ္ၿပီး ယုတ္မာရင္ ရြံဖို႔ေကာင္းတယ္၊
မ. ေျပာလိုက္တဲ့ စကားကို ၾကားလိုက္၇တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေမာင္ . အံ့ၾသသြားတယ္။ အရမ္း ရင္းႏွီးခင္မင္ၾကတာ မဟုတ္ၾကေသးဘဲ အဲဒီလို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း စိတ္ရင္းအတိုင္း ေျပာတတ္တဲ့ မ.ကို ေမာင္အရမ္း စိတ္ထဲက ရင္းႏွီးခင္မင္သြားတယ္...
“အယူအဆနဲ႔ အေတြးအေခၚက နည္းနည္းၾကမ္းတယ္လို႔ ” ေမာင္က မွတ္ခ်က္ေပးေတာ့...
“ေကာက္က်စ္တဲ့ လူေတြေၾကာင့္”လို႔ မ.က ျပန္ေျပာတယ္ေနာ္...
ေနာက္ မ.က ဆက္ေျပာေသးတယ္...
လူေတြဟာ ဘ၀မွာ လက္ခံု မျဖစ္ခ်င္ျကဘူး.. လက္ဖ၀့ါးဘဲျဖစ္ေနျကတယ္လို႔” မက ဆက္ေျပာတယ္။
ေမာင္ .. သိလိုက္တယ္။ ဒီစကားကို မ.ေျပာၿပီး မ သက္ပ်င္း႐ိႈက္ေနလိမ့္မယ္လို႔....
မ .နဲ႔ စကားေျပာ၇တာ ရင္ထဲမွာ အ၇မ္း ထူးဆန္းေနတယ္လို႔ ခံစားမိတယ္...မ.စကားေျပာတာ ပြင့္လင္းမႈ႔ရွိတယ္။ ႐ိုးသားတယ္၊ ရင္ထဲမွာ သို၀ွက္မထားတတ္ဘူး၊ ရင္ထဲက တစ္မ်ိဳး အျပင္ကတစ္မ်ိဳး လံုး၀ မေျပာတတ္ဘူး။ အဲဒိလို စိတ္ထဲမွာ အေတြး၀င္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ မ.ကို ေမာင္ ေလးစားသြားမိတယ္။ ၿပီးေတာ့ တန္ဖိုးရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ပဲလို႔ တိတ္တဆိတ္ မွတ္ခ်က္ခ်မိတယ္...။
ဒါ မ.နဲ႔ ေမာင္နဲ႔ အစပထမဦးဆံုး ဆံုေတြ႕ၾကတဲ့ ေန႔ေလးေနာ္...
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို အရမ္းရင္းႏွီးသြားသလို ခံစားလိုက္မိတယ္။
အရမ္း ထူးဆန္းမေနဘူးလား မ.ရယ္...
မ.အသက္ဘယ္ေလာက္လဲလို႔ ေမာင္က ေမးေတာ့... မက-ခ်က္ခ်င္း (...) လို႔ ျပန္ေျဖတယ္..
ေမာင္က“ မက ခ်မ္းသာလား ဆင္းရဲလားလို႔” ေမးလိုက္ေတာ့...
လူလား x စိတ္လား လို႔ ျပန္ေမးတယ္...
ေမာင္က “လူလို႔“ ျပန္ေမးေတာ့...
မေတာင့္မတ .မေၾကာင့္မက်ပါလို႔ ... ခ်က္ခ်င္း ျပန္ေျဖတယ္...
အဲဒီတုန္းကတည္းက ေမာင္ ့ရင္ခဲမွာ ခံစားလိုက္တဲ့ အသိက
မ.ရဲ့ စကားေတြဟာ မာယာမပါဘူး၊ ေလးနက္တယ္၊ ႐ိုးသားမႈ႕ေတြ ပါေနတယ္လို႔ အလိုလို ယံုၾကည္ေနတာပါပဲ..
မ....ေရ... မွတ္မိေသးလား.. အဲဒီေန႔က မ.နဲ႔ ေမာင္ အြန္လိုင္းကေန မိုက္က႐ိုဖုန္းနဲ႔ စကားေျပာဖို႔ ႏွစ္ေယာက္ ႀကိဳးစားၾကေသးတယ္ေလ...
ဒါေပမယ့္ မိုက္မတတ္၇ေသးလို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုး အဆင္မေျပၾကဘူးေလ...
ၿပီးေတာ့ မ.က ျပန္ေတာ့မယ္လို႔ ႏႈတ္ဆက္တယ္....
ေမာင့္ကို ပထမဦးဆံုးေန႔မွာ “စိတ္လက္ေပါ့ပါးပါေစ” လို႔ ေျပာထားခဲ့တယ္...ေမာင္က “ ဘာကို ေျပာတာလဲ ...မ“ လို႔ ျပန္ေမးေတာ့ “အရာရာပါပဲ”တဲ့...
အဲဒီလို မ.က ထူးဆန္းတာ...
အဲဒီလိုနဲ႔ အႏိႈင္းမဲ့ ေမတၱာနဲ႔ အဆံုးမဲ့ျမတ္ႏိုးျခင္း” ဆိုတဲ့ စကားေလးရဲ့ ဖြဲ႔တည္ရာ မ.နဲ႔ေမာင္တို႔ရဲ့ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလဟာ ႐ိုးသားစြာ.ရိုးရွင္းစြာ-ဟန္ေဆာင္မႈ႔ကင္းစြာနဲ႔ စတင္ခဲ့တာ.....
ေမာင္ ... တစ္ေယာက္တည္း ျပန္ေတြးလိုက္မိလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ရင္ထဲမွာ ေႏြးေထြးသြားၿပီး တစ္ေယာက္တည္း ၿပံဳးလိုက္မိတယ္... မ. မင္းအခု ဖတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာေရာ... မ. ၿပံဳးေနလားဟင္.....
မ ကို ေမာင္ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး နမ္းလိုက္ပါတယ္.....
ခ်စ္တဲ့ ေမာင္(789)