ဒီေခါငး္စဥ္ေလးက ဆရာျကီးဦးမင္းသုဝဏ္ရဲ႔ ေမာင္ေခြးဘို႔’ စာအုပ္ကေလးထဲက
၊ပန္းသည္..ဆိုတဲ႕ သီခ်င္းကေလးရဲ႕ေနာက္ဆံုးစာ တပုဒ္ပါ။
ေမာင္ေလးေရ..ထပါေတာ႕
ေရာင္နီလာလွေပါ႕..။
တေျကာ႕ နွစ္ေျကာ႕ေတးကိုသီ
ငွက္ျကားနွဴ တ္ပလီ။
ေတာင္ဆီနားက ခေရပန္း
ပင္ေအာက္ျကိုင္လို႕လန္း။
ဗန္းေလးယူခဲ႕ေမာင္ေလးရယ္
သြားေကာက္ေခ်စို႕ကြယ္..၊
ပန္းသယ္.လုပ္စို႕.တျပံုးျပံုး
ပန္းေတြ..တကံုးကံုး..။
ဒီသီခ်င္းကေလးကက်မတို႕ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ကစလို႕ယေန႕တိုင္
မိဘနဲ႕သားသမီး၊ေမာင္နဲ႕နွမမိသားစုရင္ထဲ၊နွလံုးသားထဲသို႕တိုင္ တိုးေဝွ႔ေနဆဲ၊ ခံစားေနရဆဲပါပဲ။
မနက္ခင္းေရာင္နီလာခ်ိန္ေလးမွာခေရပန္းေတြေကာက္ဖို႕အမကေမာင္ေလးကို
ေမတၱာနဲ႕ဂရဳဏာစိတ္အရင္းခံတဲ႕အသံနဲ႕နွိူဴ းေနတာလို႕ခံစားမိပါတယ္..။ရိုးရိဳးရွင္းရွင္းေလး
ျဖစ္ေပမဲ႕၊ မိသားစုရဲ႔သံေယာဇဥ္၊မနက္ခင္းရဲ႕မဂၤလာ၊ ေမတၱာရဲ႕နက္ရွိဴ င္းျခင္းေတြအျပည္႔ပါတဲ႕
ေမတၱာသီခ်င္းလို႕တင္စားမိတယ္။
အခ်ိန္ဆိုတဲ႕ေျပာင္းလဲျခင္းနဲ႕အတဴထပ္တူညီမွ်အသက္ေတြကလဲ ျကီးရင္႕လာျကျပီး
ခံစားမူေတြ၊ေတြးေခၚမူေတြလဲ ေျပာင္းလဲျကတယ္။
( ၁၀)နွစ္အရြယ္မွာဖတ္ခဲ႔တဲ႔စာနဲ႕ ကဗ်ာ၊ျကည္႕ခဲ႕တဲ႕ရဳပ္ရွင္၊ နားေထာင္ခဲ႔တဲ႕သီခ်င္း၊
ျကားနာခဲ႕တဲ႕တရားေတာ္မ်ား....စသည္ျဖင္႕ ခံစားမူနဲ႕ ယခုအရြယ္မွာ ခံစားျဖစ္တဲ႕ခံစားမူေတြ
အားလံုးမတူေတာ႕ဘဲ အႏွစ္ကိုတျဖည္းျဖည္းသိနားလည္လာခဲ႔တယ္။ဒါေျကာင္႔ ဒီ ( ပန္းသည္ )
ဆိုတဲ႕ သီခ်င္းရဲ႔အနွစ္ကိုလဲပိုျပီးသိနားလည္ခဲ႔ျပီ။
ေရာင္နီလာတဲ႕မနက္ခင္းအခ်ိန္ကေနျပီး.တေန႕တာေလးမွာ ေမတၱာစိတ္၊စာနာစိတ္
၊ဂရဳဏာစိတ္၊မ်ားနဲ႕အလွဆင္ၾကျပီး ေျပာင္းလဲေနတဲ႕အခ်ိန္ကာလကိုေအးခ်မ္းေသာစိတ္၊
ကုသိုလ္စိတ္မ်ားနဲ႕ကုန္လြန္ရင္းဒီေျမ၊ဒီေရဒီေလေတြကိုအတူခံစားေနျကတဲ႕
သူေတြအားလံုးမိရင္းဖမျခား၊ ေမာင္ရင္းနွမ၊ ညီရင္းအကို၊သဖြယ္ မွ်တူခံစားျကရင္းနဲ႕
ေမတၱာပန္းကံုးေတြကို တကံုးျပီး..တကံုး အျပံုးမ်ားစြာနဲ႕သီကံုးရင္းဘ၀ရဲ႔ အေမာ ေတြကို
ေျဖေလွ်ာ႕နိုင္ျကပါေစလို႕ ဆႏၵ ျပုလိုက္ပါတယ္.။
၀ါတြင္းကာလ၌ေ ရးသားခဲ႕ေသာဆရာ၏ ( “သီၾကေတာ့။ ဆိုၾကေတာ့။ အျပစ္ကင္းစြာ ေပ်ာ္ၾကေတာ့။ မနက္ခင္းကေလး သာယာႏုပ်ိဳပါေစသတည္း။”
မင္းသုဝဏ္၊ နံနက္ရိပ္သာ-တကၠသိုလ္၊ ၁၃၁၃ ခု ဝါတြင္းခ်ိန္။) မွတ္ခ်က္ပါ
ဤ သီခ်င္းကဗ်ာျဖင္႕ဆရာ႕အားရည္ေရာ္လ်က္ကန္ေတ႔ာ ပန္းတင္အပ္ပါသည္။
ႏွလံုးသားဥယ်ာဥ္ထဲတြင္ ေမတၱာပန္းမ်ားထာဝရလန္းဆန္းျကပါေစ..။
ေမတၱာရည္လ်က္
မခင္မိုးညို
